13:23
Loreathan
Bu günün bu kadar buruk geçeceği ve ne kadar önemli olduğu babam hayattayken aklıma asla gelmezdi. Bu sene de her sene olduğu gibi babama bir hediye alıp, yanına gitmeyi ve onu kutlamayı istedim, ama malesef geçen sene 14 Temmuz'dan beri aramızda değil.
Tek tesellim hastalığı boyunca çektiği acıların son bulmuş olması ve şu anda huzur içinde olduğuna olan inancım...Babalar günün kutlu olsun babacığım.
Babanızın değerini hayattayken bilin, anneler kadar onların da üzerinizdeki emeği tartışılmaz.
Posted in: babalar günü
8 yorum:
Sevdiğimiz insanlarla hayattayken daha çok şey paylaşmamız gerektiğini, onları kaybettiğimiz zaman farkına varıyoruz.
Belkide çok şey paylaşıyoruz ama onların yokluğunda paylaştığımız hayat ve anılarımız bu eksikliği gideremiyor.
başınız sağolsun..
Teşekkür ederim Borart
içim cız etti yazını okuyunca..
Benimde yazarken...
Başınız sağolsun.
Teşekkür ederim mit
Babalar günü..
Birkaç sene önce sonsuzluğa giden dostum ve onun babası..kefenler içindeki kızını kucağına alıp toprak yatağına yerleştirirken gözlerinde gördüğüm çaresizlik ve sadece buz gibi ellerimi hissettiğim o kötü gün..
yazınızı okuyunca yine buz oldu.Hangisine üzülmeli şimdi? Babasız bir babalar gününe mi yoksa babalar gününü asla kutlayamayacak bir babaya mı?
Üzüldüm sizin adınıza ama sevindim biryandan da.. eminim şuan daha huzurludur babanız.. ve belki de göz kırpıyordur biryerlerden size..acılarından arınmış bir şekilde.
Huzurlu olduğuna olan inancım, diğer üzüntüleri bastırıyor, ama yine de arada üzülmeden edemiyor insan.
Teşekkürler hayat beceriksizi.
Yorum Gönder